Hee iedereen!

Alweer een lange tijd geleden schreven we ons laatste verslag. We zijn inmiddels al lang in Cairns en gaan over 3 dagen zelfs al naar Bali!
We gaan weer verder waar we waren gebleven: We zaten met het slechte weer in Innisfail te wachten tot het beter werd om zo van de Atherton Tablelands te kunnen gaan genieten. Na 2 dagen de tv-kamer van de camping als onze huiskamer gebruikt te hebben, vonden we dat het wel tijd werd om weer door te gaan. We hadden een route uitgestippeld en gingen de Tablelands in. Een mooie route door de bergen heen. Er waren veel look-outs en watervallen, echt zo mooi. Ook leuk was dat er heel veel Friese koeien waren. We hebben ook een waterfallcircuit gereden, waar we langs een paar watervallen kwamen. Daarna zijn we naar Millaa Millaa gegaan. De camping waar we op sliepen was de slechtste en viestste die we ooit hadden gezien. In de ochtend vertrokken we dan ook voor het ontbijt om er zo snel mogelijk weg te zijn!

We zijn die volgende dag naar Atherton gereden. Onderweg kwamen we langs een paar hele grote, mooie meren. In het stadje zelf was er niet veel te doen, maar er was wel een berg met een uitzicht over de Tablelands, waar we naartoe zijn gegaan. Het was zo ongelooflijk mooi om te zien.

De volgende ochtend zijn we naar de Coffee Works gegaan. Dat is een koffie-plantage/brouwerij en er was een museum over koffie en alles wat je nodig hebt om het te maken etc. Het leuke was dat er ook een chocolaterie was en dat we zo veel chocolade (en koffie en thee) mochten proeven als we maar wilden! Jullie kunnen zelf wel bedenken hoe leuk het was ;-)
Na de Coffee Works zijn we naar Granite Gorge Nature Park geweest. Hier konden we een wandelroute lopen over super grote rotsen met voetafdrukken van dino's ( oudste tropisch regenwoud van de wereld ) en langs en door een rivier en het leuke was dat we hier ook wallabies konden voeren. Er zaten er zo'n 600 tussen alle rotsen! We hadden wat voer gekocht en ze kwamen meteen op ons af. Er zaten hele grote, oude bij maar ook nog springerige jongen. Ook zagen we een moeder-wallaby met een Joey in haar buidel! Hij was echt super schattig en kwam er de hele tijd half uit. (Joey is hier de naam voor alle kleine/baby dieren)

Na weer een super leuke dag in het mooie gebied gingen we weer naar een camping. De volgende ochtend gingen we naar Mossman Gorge, een gebied in het regenwoud waar wandelpaden waren en ook een super vette 'touw'brug over de rivier heen! Daarna gingen we via de enige weg, een bergweg met 100-en slingerbochten, naar Port Douglas, een plaatsje aan de oostkust boven Cairns. Heel gezellig, toeristisch plekje met veel leuke restaurantjes, een leuke haven en veel winkeltjes.
Na een nacht was het dan toch echt tijd om richting Cairns te gaan rijden. Vlak voor Cairns hebben we nog een afslag genomen een stukje de Tablelands in. Hier hebben we heel veel mooie look-outs gezien en een super mooie, super grote waterval; The Barron Fall. Na en boswandelingetje gingen we weer rijden ...

En daar zijn we dan, eindelijk aangekomen in Cairns! Cairns is een hele leuke stad, het ligt omringd met bergen en zo nu en dan valt er een tropisch buitje, maar het is hier bijna altijd mooi weer. De eerste twee nachten in Cairns hebben we op een camping net buiten de stad geslapen. Op deze camping kon je trutles en vissen voeren bij een rivier die door de camping ging. Wij gingen een paar keer kijken om de turtles te voeren, maar toen waren er niet zo veel. Vlak voor dat de zon onder ging zijn we nog een keer gaan kijken en toen zaten er heel veel turtles. We hebben ze stukjes brood gevoerd. Op een gegeven moment was er een turtle die Annemieke ook wel een lekker hapje vond en die beet zo in haar vinger. Annemieke probeerde haar vinger los te trekken en nam toen de schildpad mee de lucht in. Gelukkig liet de turtle snel los. Deze kwam toen op zijn schil terrecht en gleed zo weer het water in. Na een kus en een pleister voelde Annemieke zich al weer veel beter. Later hoorden we van een paar mensen dat ze heel gevaarlijk kunnen zijn, en dat ze wel eens vingers er af bijten!

De volgende dag hebben we de camping verlaten en zijn we naar de Crystal Cascades gereden. Dit is een mooie rivier met watervallen in het tropische regenwoud met vlinders en spinnen vlak buiten Cairns. Toen zijn we naar de dichtsbijzijnde camping bij de stad gegaan waar we inmiddels al heel lang zitten. In de avond wilde we gaan koken maar toen merkten wij dat we een pan misten. Dus zijn we die gaan halen bij de vorige camping. Er lag een briefje in met: ''Don't take, belongs to young Dutch couple''. Super aardig, zo zijn de mensen hier.

We zijn hier in Cairns om onze Betty te verkopen. We hebben Betty schoon laten maken door een paar Aziaten in een parkeergarage. Betty blonk als nooit te voren. Alle krasjes en oneffenheden hebben we weggemoffeld met een zwarte marker en witte typp-ex. Ook hebben we Betty naar een garage gebracht waar de achterklep is gemaakt en de uitlaat, want die zat los. Betty is klaar voor de verkoop!

De volgende dag hebben neuroot Annemieke en perfectionist Arthur een advertentie gemaakt. We hebben hier heel lang aan gezeten en de advertentie drie keer opnieuw gemaakt omdat het bestand niet goed eruit kwam op de computer waar we het wilde printen. Na een hele lange tijd hadden we eindelijk alle advertenties geprint. We hebben alle advertenties ingekleurd en beplakt met sterretjes stickers. Tijdens het lekkere weer hebben we in elk hostel en op elk prikbord een advertentie opgehangen. Zoals jullie je al waarschijnlijk kunnen voorstellen, heeft dit even geduurd! Ook op de ruiten van Betty was te zien dat ze te koop was. Op een gegeven moment kwam er een vrouw op de camping kijken. Geinteresseerd dat ze was, schreef ze een paar dingen op en zei ze dat haar man zou komen kijken. We waren door het ''dolle'' heen, maar helaas is deze akelige vrouw nooit op komen dagen. Die avond wilde we naar de stad rijden en ineens startte de auto niet meer! Arthur dacht aan het geluid te horen dat het weer aan de accu lag en de volgende dag hebben met de bus een nieuwe accu gehaald. Met de nieuwe accu startte ze weer zoals gebruikelijk. We hebben toen ook meteen de motorolie bijgevuld. (Zo leer je nog eens wat van auto's)! Koninginnedag hebben we gevierd met een avondje naar de bioscoop.

Omdat we elke avond zelf moeten koken zij n we inmiddels echte koks geworden en bereiden we de heerlijkste maaltijden. Nog steeds weinig of geen reacties op Betty. Gaat het wel lukken om haar te verkopen? We dachten Betty kan zichzelf ook prima promoten op de Esplanade. Dit is de drukste straat van Cairns waar heel veel backpackers over lopen en waar de moeder van alle lagoons is te vinden. Wij hebben in de tussen tijd een beetje de stad verkend en zijn erna weer terug naar de camping gegaan.
Tijdens het avondeten raakten we in gesprek met 2 Nederlandse meisjes die ook aan onze tafel zaten. Zij probeerden ook hun auto te verkopen en vertelden ons dat ze de volgende dag naar de Office hier zouden gaan voor informatie over Roadworthy en dergelijke. Dit was eigenlijk iets wat wij ook niet zeker wisten dus spraken we af dat wij met ze mee gingen. De volgende dag reden zij in hun Holden Berlina voorop, en volgden wij ze in onze shiny Bets. Bij de Office kregen we te horen dat wij inderdaad een Roadworthy certificate moesten halen bij een garage want anders konden we de auto niet verkopen. Ook de 2 meisjes - Danae en Merel - moesten zo'n certificaat halen. We gingen eerst naar de garage waar we Betty hadden laten maken, maar deze man was niet gekwalificeerd om deze check uit te voeren. Hij stuurde ons door naar een andere garage en daar moesten we onze auto's achterlaten voor 2 a 3 uur. Daar stonden we dan, met 2 meisjes die we nauwelijks kenden in een deel van Cairns waar wij zelf ook nog niet geweest waren. Het was lunchtijd en toevallig waren we dicht in de buurt bij een winkelcentrum waar we wel een keertje al waren geweest, dus liepen we daar maar heen om de tijd een beetje te doden. We moesten toch nog boodschappen doen en gingen daarna met z'n vieren lunchen bij de Hungry Jacks. Gelukkig zijn het hele leuke meisjes, ook allebei 19 trouwens en allebei ook vwo gedaan, en was het heel gezellig. Inmiddels hebben we hier op deze camping (we zitten er al meer dan 2 weken) ons eigen kamp opgebouwd: Kamp Holland haha. (Inclusief goederentent partytent en slaaptenten )

Toen het tijd was om onze auto's weer op te halen kregen we gelukkig allemaal te horen dat alles goed was! Het enige wat wij moesten doen was een band laten vervangen, omdat er eentje bijna op knappen stond. Aan de overkant was een bandenzaak dus gingen we daar even informeren. Wij wilden de band onder onze auto, onze eigen reserveband dus, er op laten zetten in plaats van het wiel dat op knappen stond. En dan het kapotte wiel als reserveband weer eronder laten hangen. Heel vervelend was dat die man daar ons een nieuwe reserveband probeerde aan te smeren en dat hij eigenlijk niet wilde doen wat wij wilden. Uiteindelijk gingen ze toch maar aan de slag met onze eigen banden verwisselen. Het koste gelukkig niet veel, maar helaas had Betty nu nog maar 3 mooie banden en 1 bruine, vieze, smurrie band, met alle viezigheid van alle wegen waar we overheen zijn gereden. Deze hebben we op de camping even opgepoetst en schoogemaakt. Hij zag er weer mooi uit, alleen met een zilvere ondergrond ipv een zwarte.

Op de camping hadden we ook nog een man ontmoet, Jan, die komt uit Brabant. Hij is hier met 2 jongens die hij kende uit Brabant en tegen was gekomen in Adelaide. De 2 jongens, Roy en Erik zijn allebei kok en dat vonden wij wel een goede reden voor een feestmaal, waar er lekker voor ons gekookt zou worden! Toevallig was het ook nog eens bevrijdingsdag. Dus wij zijn de volgende dag naar een paar winkels gegaan om tafelkleden en slingers en dergelijke te kopen. Toen we aan het winkelen waren werd Merel opeens gebeld. Omdat we de hele ochtend bezig waren geweest met advertenties ophangen overal in de stad en onze auto's ook op internet te koop zetten (Gumtree.com.au is een soort marktplaats, daar hadden we Betty ook opgezet) kregen zelfs wij de schrik van onze levens: het zou wel eens een geinteresseerde kunnen zijn! Het was inderdaad een vrouw die hun auto wel wilde hebben.
Toen we na het winkelen weer terug gingen naar de camping kregen ze nog een keer een telefoontje van dezelfde vrouw: of ze nu konden kijken etc want ze wilde de auto wel erg graag hebben. Terwijl zij weg waren hebben wij de tafel gedekt en leuk gemaakt voor het feestmaal. Jan en Erik hadden lekker gekookt voor ons en toen D&M weer terugkwamen met het nieuws dat hun auto was verkocht was het nog meer een feestmaal!

De volgende ochtend ging onze telefoon opeens over ... Uit paniek hebben we Merel laten opnemen die onze beller heel relaxt vertelde dat hij wel eventjes langs kon komen om te kijken!! We hadden een kijker! In een hoog tempo hebben we al onze zooi uit de auto gehaald en de auto van binnen en buiten schoongemaakt. Snel reden we nog even naar het tankstation om de band op te pompen! In de middag kwam de man naar de camping. Hij checkte de banden en onder de motorkap en wilde er natuurlijk ook even in rijden. Annemieke ging mee en Arthur bleef op de camping wachten.
De man vertelde dat hij het een goede auto vond en dat hij lekker reed. Hij reed met het raam open om zo rare geluiden te kunnen horen, maar hij hoorde niks, dus dat was mooi. Het was wel een aardige man, een beetje vreemd wel. En toen hij opeens ergens stopte en rare richtingen op reed was Annemieke toch wel even bang dat hij er met haar vandoor ging. Gelukkig stopte hij alleen maar even om nog een keer onder de motorkap te gaan kijken en zei hij dat hij hier ook niet vandaan kwam, maar dat zijn hotel hier ergens moest zijn, dus dat hij daarom hier was gestopt. Hij bracht zijn bod uit en blijkbaar zei de blik van Annemieke genoeg, want hij verhoogde nog 3x zonder dat ze ook maar iets zei! Ze dacht dat Arthur het er wel mee eens zou zijn, dus stemde ze met zijn laatste bod in. (Zij wist ook niet dat hij ergens op straat zou stoppen.. Ze dacht dat hij gewoon weer terug naar de camping zou rijden!) We spraken af om dinsdag (maandag was een feestdag) naar het kantoor te gaan om het papier werk te regelen. Hij liep weg en Annemieke moest vanuit de stad in haar eentje terugrijden naar de camping. (In 1x goed gereden trouwens;-).)

Toen Arthur haar achter het stuur zag zitten kon dat meerdere dingen betekenen. Gelukkig kwam Annemieke snel met het nieuws dat hij hem wilde en gelukkig maar ietsjes onder het bedrag dat wij vroegen!! YES Betty is verkocht! Een paar dagen voor vertrek naar Bali, dus de laatste dagen lekker chillen en geen stress over die auto! We besloten samen met D&M dat het dinsdag weer tijd zou zijn voor een feestmaal, want zij zouden dan ook naar de Office gaan om hun papierwerk te regelen.
We hadden inmiddels nog wat leuke Nederlanders ontmoet: Bauke en Kiki uit Nijmegen. We zouden die dinsdag met zijn 8en eten, heel gezellig. Weer hadden we de tafel versierd (leuk wit tafelkleed helemaal ingekleurd met vanalles) en heerlijk gegeten.

Omdat we geen auto meer hadden, hadden we ook geen slaapplek meer en onze eigen tent was wel heel klein. In ruil voor de coolbox mogen wij in de 4 persoons tent slapen van Bauke en Kiki.

Omdat we allemaal nog wat leuks wilden doen hebben we met zijn 4 een auto voor een dag gehuurd. We zijn toen naar Hartley's geweest. Dit is een crocodile adventure park. Hier hebben we een bootcruise gedaan over een lagoon. De krokodillen werden tevoorschijn gehaald met stukken kip. En we hebben de krokodillen omhoog zien springen. Ook hebben we cassowarries gezien ( een soort mix tussen een struisvogel en kalkoen ). Deze vogelsoort is erg bedreigd en wij mochten ze voeren. Verder hebben we ook crocfeeding gezien, koala's geaaid, naar een krokodillenfarm geweest en natuurlijk onze grote vrienden kangaroos en walabees gezien.

Verder is het hier heel gezellig en genieten we van de laatste dagen in Cairns. Maar het is toch echt tijd voor een nieuw land, een nieuwe cultuur, een nieuw avontuur: BALI ! We hebben een fantastische tijd gehad in Australie en genoten van het land, maar we kunnen niet wachten om naar Bali te gaan.

De tijd is super snel gegaan en dat betekent ook dat we alweer bijna thuis zijn.

Tot snel iedereen, veel liefs xxxxx

A & A