Hallo lieve lezers van ons altijd-spannende, educatieve en interessante blog.

Ten eerste willen wij onszelf feliciteren met ons 3-jarig jubileum! <3

Het koala hospital waar we de vorige keer zeiden dat we naartoe zouden gaan, zijn we dit keer wel aangekomen. Het was heel leuk om nog meer koala's te zien. We zullen even kort vertellen wat voor wilde dieren we tot nu toe allemaal hebben gezien. In het do-re-mi- landschap lag er -wat in Arthur's ogen een tak was - een leguaan van 1 meter midden op de weg. Gelukkig remde Annemieke op tijd en had hij de tijd om zijn biezen te pakken. Daarnaast zien we hier vogels die we nog nooit hebben gezien, een soort kalkoenachtig dik beest dat hoog in de bomen zit, maar ook duikvluchten maakt naar de grond, waar wij ons bevinden. Ook zien we witte vogels met een 30 centimeter lange bek. We hebben ook een aantal slangen gezien op een parkeerplaats naast een bosje en een strand, gelukkig was de slang banger voor twee wilde knappe nederlandse toeristen dus vluchtte die snel de bosjes in.

Laten we voorop stellen dat we nog steeds niet zijn gebeten door haaien, slangen en spinnen. Helaas hebben de muggen ons wel te pakken gehad, maar ook dit valt heel erg mee.

Na ons verblijf in Port Macquarie zijn we na een ontbijt van pannekoeken naar Sout West Rocks gereden. Onderweg reden we door hele heftige regenbuien en donkere wolken. In South West Rocks was er daarentegen geen wolkje aan de lucht. Terwijl we zaten te genieten van onze heerlijke pasta, raakten we in gesprek met wat Australiers. Ze waren lekker aan het bbqen voor een verjaardag. Onze maagjes knorden zo hard, dat ze ons als toetje ( O nee Dessert toch Walter? ) een stukje Carrot Cake aanboden, die we natuurlijk niet hebben afgeslagen. ( Het fruit daarentegen wel ). We hebben hier super mooie papegaai-achtige vogels gezien die in een hele groep steeds van boom naar boom vlogen met een erg ''aangenaam'' gekreis.

Het lijkt wel hoe noordelijker we gaan hoe tropischer het klimaat wordt, hoe blauwer de zee wordt en hoe wilder de dieren worden. Na South West Rocks zijn we naar Nambucca Heads gegaan. Een plaatje met een super mooie zee met zandeilanden, rotsen en mooie look-outs. We hebben hier een hele mooie, warme wandeling gemaakt. De volgende ochtend waren deze zandeilanden verdwenen en zelfs het strand waar we op hadden gelegen was niks meer van over. Toen zijn we doorgereden via Urunga naar Sawtell, allemaal heel mooi maar niet heel bijzonder.

Daarna hebben we onze reis vervolgt naar Coff's Harbour. We zijn naar de Big Banana geweest waar je allerlei attracties had. Wij zijn via een skywalk tussen de bananenbomen doorgelopen en ook hier hadden we een heel mooi uitzicht. Daarna zijn we naar de Candy Kitchen gelopen, waar we hebben gezien hoe ze snoepjes maken! Het was heel leuk om te zien hoe ze van een grote hoop suikerspul van verschillende kleuren, 1 lange sliert maken met allemaal vormpjes erin en daarvan kleine snoepjes maakten. Erg lekker en wij moesten natuurlijk een zakje kopen.
Daarna hebben we boodschappen gedaan in een supergrote shopping-mall, waarvan we dachten dat je die alleen in Amerika had. Alles kan je daar kopen, van sushi tot dekens tot donuts tot boeken tot alles! In het stadje zelf zijn we door de haven gelopen en hebben daar een berg beklommen, en uiteraard weer prachtig uitzicht.

Na Coffs Harbour zijn we naar Woolgoolga gegaan, waar we op een hele uitgebreide 'luxe' camping terecht kwamen. Hier kregen we het idee om voor de verandering eens ons luxe bed in Betty te vervangen voor een luchtbed en een tent. Die hadden we bij de auto gekregen. We begonnen vol goede moed, maar wat is nou de buitentent, en wat de binnentent? Waar zijn de haringen eigenlijk? We gingen het toch proberen. Uiteindelijk stond de buitentent, maar we konden niet veel zonder haringen en ontbrekende touwen en haken. Arthur kreeg er genoeg van en smeet de tent neer. ' Ik haat tenten!!! Ik haat kamperen!'
We hebben de tent mooi opgevouwen en ergens onderop in Betty gelegd, een auto met tent verkoopt natuurlijk beter dan eentje zonder. En we zullen uitgebreid vertellen hoe goed de tent wel niet is en wat een plezier we er wel niet van hebben gehad. Voorlopig slapen wij lekker in Betty.
Na het geklooi met de tent was het fijn dat de camping een keuken had, met gasstel, waterkoker, alles er op en er aan. Zo konden we eindelijk eens een goed ei bakken, wat ons op ons 1-pitsgasstelletje helaas wat minder goed afgaat door harde wind en slecht vuur.
Dat brengt ons bij het volgende; voor wij vertrokken gingen we op visite bij Florine en Jeanine bij hun nieuwe huis in Skotel van de Hotelschool. Hier vertelde Jeanet vol verontwaardiging hoe het haar bijna onmogelijk gemaakt werd om te kokenop een 2-pits. Nou meid, wij bereiden de heerlijkste maaltijden op onze 1-pitsgasstel! (het duurt alleen wat langer, vooral deeieren)

We zijn via Evans Head, Ballina, Lennox Headen Broken Head na een paar dagen terecht gekomen in Byron Bay!!

Ja Leonie, er is hier een plaatsje genoemd naar jouw hoofd! Overal zagen we Lennox dit en Lennox dat en dat deed ons weer denken aan jou.

In Coff's Harbour hadden we een engels boek gekocht om af en toe te lezen. We hadden het binnen een paar dagen uit en toevallig was er in Lennox Head een boekwinkel waar we het konden verkopen. Ze keek hebberig naar het boek maar gaf ons er slechts 2 dollar voor. Beter dan niks dachten wij en we gingen weer weg.

In Byron Bay zijn we eerst naar de lighthouse gereden en daarna hebben we even door het centrum gelopen. We zijn naar een camping gegaan waar we een beetje hebben gezwommen en gezont. In de avond werden we aangesproken door een surfleraar die ons wilde strikken voor zijn surflessen de volgende dag. Het leek ons wel een goede deal, vooral omdat als je niet 40 meter bleef staan, je je geld terug kreeg. De volgende dag werden we met wat anderen opgehaald met een busje en daar gingen we dan. Uiteindelijk kwamen we bij een plekje waar volgens de coaches goede golfen waren om te leren surfen. Het was super leuk en het ging bij ons allebei al snel best wel goed! Helaas allebei een plank tegen ons hoofd gehad maar dat kon de pret niet drukken en we gingen vrolijk verder. We reden via Lennox Head terug naar Byron Bay. Toevallig reden we langs de boekenwinkel waar we eerder ons boek voor een schamele twee dollar hadden verkocht. Daar stond die dan, als een nieuw superieur pronkstuk in de etalage.
Byron Bay is heel leuk en we gaan vanavond uit eten om te vieren dat we 3 jaar hebben. Nu eerst een bakkertje zoeken voor een taartje.

De luxe om elke dag uit eten te gaan is er zeker niet bij. We struinen de supermarkten af op zoek naar aanbiedingen, huismerkproducten en de laagste prijzen. We terroriseren de Mc Donald's voor free wifi, peperzakjes, zoutzakjes, suikerzakjesen in sommige gevallen hebben we het geluk om honing en jam aan te treffen. Erg handig allemaal, en dat scheelt ons weer wat centen.

Voor de rest gaat alles heel goed met ons en tussen ons ( voor de nieuwsgierigen ) met Betty en tussen ons en Betty. Ze is heel lief voor ons en wij voor haar.
We zijn hier al drie weken, maar het voelt nog steeds als drie dagen. We gaan nog zo veel mooie dingen zien en leuke dingen doen, en natuurlijk houden we jullie af en toe op de hoogte.
Vanwege het tijdsverschil is het lastig om te skypen, ook omdat wij niet altijd internet hebben, maar we hopen jullie snel te spreken.

Nogmaals vinden we het heel leuk om alle reacties te lezen en we kijken vaak (als we een Mc tegen komen) of jullie ons niet vergeten zijn. Laat vooral ook weten wat zich in NL of andere verre oorden afspeelt!

Heel veel xxx en liefs van ons.